Likwidacja przebarwień

Przebarwienia to widoczne gołym okiem plamki lub plamy, które są ciemniejsze od otaczającej je skóry. Bardzo często powstają przy udziale światła słonecznego. Są nagromadzeniem w skórze melaniny, która jest barwnikiem produkowanym w odpowiedzi na promieniowanie UV. Czasami plamki mogą być wynikiem zwiększenia nie tylko ilości samego barwnika, ale także produkujących go komórek - melanocytów.

Przebarwienia pojawiają się najczęściej na odsłoniętych fragmentach ciała: na czole, policzkach, nosie, grzbietach rąk i dekolcie. Występują u około 1/3 kobiet po 30. r.ż. i u ponad 90% kobiet po 50. r.ż.

Przyczyny powstawania przebarwień są różne. Mogą pojawiać się pod wpływem promieniowania UV, w szczególności gdy ekspozycji na słońce towarzyszą zmiany hormonalne zachodzące w organizmie, np. podczas ciąży, doustnej antykoncepcji, menopauzy, niedoczynności (lub nadczynności) tarczycy czy terapii hormonalnych. Mogą być także wynikiem chorób ogólnoustrojowych, np. chorób wątroby lub efektem działania substancji fotouczulających, znajdujących się w kosmetykach lub lekach, również tych przyjmowanych drogą doustną. Wreszcie, pojawianie się przebarwień może mieć podłoże genetyczne.

Najczęstsze rodzaje przebarwień to: piegi, plamy soczewicowate (starcze), melasma (ostuda), odczyny fototoksyczne (np. po lekach lub ziołach) i przebarwienia pozapalne. Te ostatnie powstają w miejscach, w których wcześniej występowały zmiany trądzikowe, wysypki skórne, oparzenia słoneczne, urazy lub uczulenia.

Podstawą leczenia przebarwień jest przede wszystkim skuteczna ochrona przeciwsłoneczna. W leczeniu przebarwień swoje miejsce znalazły m.in. takie metody jak: peelingi medyczne i mezoterapia iniekcyjna.